Het is belangrijk om te kijken met een open blik.
Elk mens is een uniek individu. Zo ook jouw kind.
Jouw kind bestaat niet uit één aspect.
Jouw kind is niet met één woord te benoemen.
Jouw kind is niet alleen hoogsensitief. Of hoogbegaafd. Of heeft alleen PDA (pathologisch vermijdingsgedrag).
Jouw kind bestaat uit veel meer.
Er zijn zoveel verschillende mogelijkheden en vaak wordt er te beperkt gekeken en daar een oordeel aan gegeven.
Kinderen krijgen te vaak te horen wat ze niet goed doen. In plaats van de motivatie om dat waar ze wel in uitblinken, verder te stimuleren om daarmee het kind de eigenwaarde te laten ontdekken en spontaan op andere vlakken ook te gaan bewegen in de eigen ontwikkeling.
In plaats van een nee, vaker een ja.
Daarnaast heeft jouw kind ook nog de nodige ervaringen gehad en ervaart het nog elke dag. Positieve ervaringen en negatieve.
En het is mens eigen (en ook kind eigen) om te blijven herinneren wat niet leuk was in plaats van wat wel goed gaat.
Trauma’s vormen een grote invloed.
Dingen die bewust en onbewust op zijn genomen in het lichaam. Iets kan een trauma zijn geworden terwijl je het als kind helemaal niet doorhebt.
Het gaat er niet om dat de herinnering aan het trauma weer naar boven komt. Het gaat er om dat jouw kind leert wie hij of zij is en dat er niets mis is met wie jouw kind is. We leven in het heden en dat is ook het moment waar ik de focus op leg. Het hier en nu. De plussen die er altijd zijn. De motivatie en stimulering voor jouw kind. Dat het een blij vrolijk kind mag zijn en een zorgeloos leven mag hebben omdat het kind is. Kinderen zijn tegenwoordig vaak te serieus. Nemen al lasten op zich die niet eens van hun zijn. Passen zich aan en vinden dat zij van alles op moeten lossen of dragen in het gezin.
Het sluipt er vaak in. Je hebt het niet door. Het is niet dat er ergens iets fout gaat of fout is gegaan. Het gaat erom, hoe kan het nu wel. Hoe kan je er op een andere manier in staan en je koers bepalen. Hoe kan jouw gezin weer in de eigen kracht staan en hoe kan elk kind weer een grote glimlach op het gezicht krijgen.
Jouw kind wordt geboren en krijgt al informatie mee in de genen. Vanuit de familielijn van beide ouders. Het kind draagt dit met zich mee, of het nu wil of niet. Het is een deel van het mens zijn.
De hersenen vormen een grote invloed. Jouw kind wordt geboren en heeft een bepaalde capaciteit wat zijn of haar hersenen kunnen ontwikkelen. De hersencapaciteit bepaald tot hoever jouw kind zich zou kunnen ontwikkelen, echter is de leefomgeving van invloed in hoeverre die capaciteit er daadwerkelijk uit kan komen.
Het zenuwstelsel is een gevoelig onderdeel van het menselijk lichaam en werkt samen met het brein.
Het kan een sterk duo zijn, het kan ook sterk destructief zijn. Je eigen vijand als je het niet doorhebt.
Het zenuwstelsel kan heel gevoelig en intens zijn en sterk reageren op een negatieve manier, niet veilig zijn. Je kan nog zo vaak tegen je kind zeggen dat het veilig is. Als het zenuwstelsel sterke signalen geeft dat het kind niet veilig is, dan neemt dat de overhand.
Omdat vele factoren invloed hebben is de oplossing niet hetzelfde per kind.
Het wil niet opzettelijk dwars zijn of lelijk doen.
Het trekt zich niet vrijwillig terug.
Jouw kind wil het liefst van alles zijn en meestal juist niet wat het in het dagelijks leven laat zien.
Heel vaak is het onmacht. Een manier van aandacht vragen.
Een methode om pijn te laten zien.
Het is heel belangrijk dat er naar elk kind wordt gekeken als een uniek individu en dat daar de hulp naar vormt. Vanuit reguliere hulp of school is er vaak geen ruimte om verder te kunnen kijken. Er zijn lange wachttijden, de werkdruk is groot. Mensen willen wel, het gaat gewoon niet.
En gezinnen lopen steeds meer tegen muren aan.
Elk kind wil gezien worden. Elke ouder wil gehoord zijn.
Het is mijn weg om daar een onderdeel van te zijn.
En dat doe ik met heel veel plezier.
Stop met kijken naar wat er niet lukt. Wat er niet gaat. En dat je kind anders moet zijn.
Begin met te zien wat er wel is, wat er al beter gaat. En geloof in je eigen kind en je eigen kunnen.
De weg vinden is een mogelijkheid. Met afstemmen, overleggen en duidelijkheid.
Samen vinden wij die weg.
Diana.
